Drukke week

Er is veel gebeurd de laatste week. Patrick kwam zondagochtend terug uit Singapore en vertrok vervolgens woensdagochtend weer, mij achterlatend met een Gameboy. Ok, ik geef eerlijk toe dat ik al jaren zo'n ding wilde hebben.

Kleine Timo (15 maanden) heeft nu een leeftijd waarop hij veel leert in een korte tijd. Hij begrijpt nu ook wat cadeautjes krijgen inhoud. Het papier eraf scheuren is zeker een hoogtepunt. Als hij blij is met het cadeautje dan speelt hij er direct mee, anders gooit hij het nonchalant van zich af.

Ik heb met mijn eerste vriendje Erik (zie april op deze website) twee uur aan de telefoon gehangen. Heel apart om zijn stem weer eens te horen na 21 jaar. Hij klonk heel anders dan vroeger en dat vond hij ook van mij. Gelukkig maar eigenlijk, het zou niet echt geweldig zijn als we nog steeds als 18-jarigen zouden klinken. Die twee uur kletsten we met gemak vol. Het valt ook niet mee om 21 jaar in te halen in twee uur.

Op het werk belde ik een bedrijf om een afspraak te maken. Tot mijn stomme verbazing had ik een vriendinnetje van vroeger aan de lijn die bij dat bedrijf werkt. Met haar fietste ik vroeger naar school en ik weet nog dat ze vreselijk goed was in wiskunde. We hebben natuurlijk meteen oude koeien uit de sloot gehaald.

Mijn keyboarddocent is een slavendrijver. Ik krijg zoveel "huiswerk" op dat ik bijna iedere dag moet oefenen. Het gaat lekker hoewel ik, en meneer de docent ook, het meteen merk als ik te weinig op mijn keyboard heb zitten pingelen zoals afgelopen week.

En dan heb ik ook nog ruzie gemaakt met mijn moeder maar dat hebben we alweer uitgepraat.

Printer

De nieuwe printer ziet er gelikt uit. Het is er eentje waar je verschillende soorten memory cards in kan doen. Je kunt dan direct vanaf de cards printen zonder dat de computer aanstaat. Kan handig zijn. Ook heeft het ding een speciale lade voor fotopapier van 15 x 10 cm. Dat moest ik natuurlijk meteen uitproberen. Ik vond een oude (bijna vergeelde) foto van toen mijn broertje Robbie net geboren was. Ik heb de foto ingescand en vervolgens moest er nog heel wat aan "gephotoshopt" worden wilde het plaatje er een beetje redelijk uit zien. De foto prijkt nu op mijn bureau. Het resultaat wil ik je niet onthouden.

Bruiloften en partijen

Ik oefen op mijn keyboard. Na twee lessen probeer ik met mijn linkerhand een paar simpele akkoorden te spelen en met mijn rechter de melodie. Valt dat even tegen! De melodie gaat nog wel maar die akkoorden gaan me (nog) niet al te best af. Ik pak steeds de verkeerde noten met ook nog eens de verkeerde vingers. Misschien al te vooruitstrevend van Nermin (mijn docent) om mij al met beide handen te laten spelen. Hij vindt dat ik er wel gevoel voor heb. Ik geloof hem maar gewoon dus het zal allemaal wel goed komen. Over een jaartje kun je mij inhuren voor bruiloften en partijen. Whoeeeaaaaaa!